Janina Szkudlińska urodziła się 4 sierpnia 1923 r. w Chorzowie. Zmarła 5 lipca 2019 r. Od 1949 r. mieszkała w Pszowie. W czasie okupacji mieszkała i pracowała w Chorzowie Batorym. Po zakończeniu II wojny światowej i uzupełnieniu wykształcenia pedagogicznego rozpoczęła pracę jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w Jankowicach (od 1.04.1946 r. – 31.08.1946 r.), następnie od 1.09.1946 r. do 31.08.1949 r. w Szkole Podstawowej w Moszczenicy.
Od 1.09.1949 r. do przejścia na emeryturę w 31.08.1978 r. pracowała jako nauczycielka historii w Szkole Podstawowej nr 1 i nr 4 w Pszowie. Jako wychowawca kilku pokoleń mieszkańców Pszowa cieszyła się szacunkiem i uznaniem.
Za swoją działalność otrzymała następujące nagrody:
- 1958 r. - Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach,
- 1971 r.- Ministra Oświaty i Wychowania
oraz odznaczenia:
- 1968 r. – Srebrny Krzyż Zasługi,
- 1970 r. – Srebrna Odznaka Zasłużony w Rozwoju Woj. Katowickiego,
- 1970 r. – Złota Odznaka ZNP,
- 1973 r. – Złoty Krzyż Zasługi,
- 1973 r. – Złota Odznaka Zasłużony w Rozwoju Woj. Katowickiego,
- 2004 r. – Odznaka Honorowa zasłużony dla Rozwoju Miasta Pszów.
Pani Janina Szkudlińska cały wolny czas poświęcała pracy z młodzieżą, prowadząc liczne zespoły artystyczne w szkole oraz przy Domu Kultury KWK „Anna”. Prowadzone zespoły osiągały w przeglądach artystycznych wysokie lokaty na szczeblu powiatowym i wojewódzkim. Ponad 20 lat kierowała szkolnym zespołem teatralnym.
W latach 1949-1951 prowadziła kursy dla analfabetów- pracowników dworskich i ich rodzin (Państwowego Gospodarstwa Rolnego) w Pszowie likwidując analfabetyzm.
Osobistym przykładem kształtowała w młodzieży obowiązkowość i patriotyzm. Była opiekunką samorządu szkolnego i szczepu harcerskiego. Dzięki jej wynikom ponad 70% młodzieży szkolnej należało w tym czasie do Związku Harcerstwa Polskiego. Po przejściu na emeryturę prowadziła kancelarię parafialną przy Parafii NNMP w Pszowie. Do końca życia cieszyła się szacunkiem i uznaniem wielu pokoleń mieszkańców Pszowa.
Nadanie tytułu Honorowego Obywatela Miasta Pszów jest zwieńczeniem wieloletniej pracy zawodowej i społecznej na rzecz lokalnego środowiska, jak również dowodem wdzięczności – Nas, których wielu było Jej wychowankami.
